اکثریت شیاطین (قرآن)اکثریت شیاطین در القای اخبار آسمانی به کاهنان دروغ می گویند. ۱ - دروغ شیاطینهل انبئکم علی من تنزل الشیـطین(آيا شما را خبر دهم كه شياطين بر چه كسى فرود مى‌آيند؟) یلقون السمع واکثرهم کـذبون.(كه (دزدانه) گوش فرا مى‌دارند و بيشترشان دروغگويند،) (براساس یک احتمال، ضمیر «اکثرهم» و «کاذبون» به شیاطین برمی گردد.) ۲ - تفسیر آیهاين آیه معرفى مى‌كند كه شيطانها بر چه كسى نازل مى‌شوند، و صفات خاصه آن كس را بيان مى‌كند، تا بدانند كه رسول خدا (ص) از آن كسان نبوده و قرآن هم از القائات شيطانها نيست و خطاب در آيه متوجه مشرکین است. پس اينكه فرمود:" آيا شما را خبر دهم كه شيطانها بر چه كسى نازل مى‌شوند؟" در معناى اين است كه بفرمايد:" آيا به شما معرفى كنيم كسانى را كه شيطانهاى جنى اخبار را برايشان مى‌برند؟" شياطين آنچه را مى‌شنوند توأم با دروغهاى بسيار به دوستان خود القاء مى‌كردند، و اكثرشان دروغگو هستند" (يُلْقُونَ السَّمْعَ وَ أَكْثَرُهُمْ كاذِبُونَ). كوتاه سخن اينكه القائات شيطانى، نشانه‌هاى روشنى دارد كه با آن نشانه‌ها مى‌توان آن را بازشناخت، شیطان وجودى است ويرانگر و موذى و مخرب و القائات او در مسير فساد و تخريب است و مشتريان او دروغگويان گنهكارند، هيچيك از اين امور بر قرآن و آورنده آن تطبيق نمى‌كند، و كمترين شباهتى با آن ندارد. مردم آن محيط راه و رسم محمد ص را در صدق و امانت و صلاح شناخته بودند، محتواى قرآن نيز چيزى جز دعوت به توحید و حق و عدالت، و اصلاح در تمام زمينه‌ها ندارد، بنا بر اين شما چگونه آن را متهم به القائات شيطان مى‌كنيد. ۳ - معرفی افاک اثیمصاحب مجمع البیان در ذيل جمله" تَنَزَّلُ عَلى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ" گفته:" أفاك" به معناى كذاب است و اصل كلمه إفک به معناى قلب، و زير و رو كردن است و أفاك (كه صیغه مبالغه آن است)به معناى كسى است كه بسيار قلب مى‌كند و اخبار را از طرف راستش به طرف دروغ بر مى‌گرداند. و كلمه" اثيم" به معناى كننده كار زشت است، وقتى مى‌گويند:" أثم- ياثم- إثما" كه فاعل عمل زشتى را مرتكب شده باشد و كلمه" تاثم" به معناى ترك اثم است (كه در فارسى هم مى‌گوييم" فلانى فلان عمل را زشت شمرد" يعنى از ارتكاب آن خوددارى كرد. مترجم). و اما اينكه فرمود: شيطانها بر هر افاكى اثيم نازل مى‌شوند، جهتش اين است كه شيطانها هيچ كارى جز جلوه دادن باطل به صورت حق و زينت دادن عمل زشت، كارى ندارند و معلوم است كه جز بر افاك اثيم، هم نازل نمى‌شوند. و در جمله" يُلْقُونَ السَّمْعَ وَ أَكْثَرُهُمْ كاذِبُونَ" ظاهر چنين مى‌نمايد كه دو ضمير جمع در" يلقون" و در" اكثرهم" هر دو به شیاطین بر مى‌گردد و سمع مصدر است، ولى به معناى مسموع است و مراد از آن مسموع، اخبار آسمانی است كه شيطانها و لو به طور ناقص مى‌شنيدند، چون شهاب ثاقب، آنها را مى‌راندند و نمى‌گذاشتند اخبار آسمانى را به طور كامل گوش دهند و آنچه استراق سمع مى‌كردند و مى‌شنيدند ناقص و غير تمام بود و به همين جهت دروغهاى بسيارى با آن مخلوط مى‌شد. و اينكه فرمود:" وَ أَكْثَرُهُمْ كاذِبُونَ" معنايش اين است كه بيشتر شيطانها دروغگويند و اصلا از راست خبر نمى‌دهند، اين در صورتى است كه مراد از اكثر را اكثر افراد بگيريم و ممكن هم هست مراد از آن كثرت از حيث تنزل باشد، كه در اين صورت معنايش اين مى‌شود كه اكثر اخبار شيطانها دروغ است. و خلاصه حجتى كه آيات سه‌گانه اقامه كرده اين است كه: شيطانها از آنجا كه جبلت و طبيعتشان شرارت است، نازل نمى‌شوند مگر بر هر كسى كه کذاب و فاجر باشد و خودشان هم بيشتر در آنچه خبر مى‌آورند كاذبند. و بر عكس، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نه افاك است و نه اثيم و نه آنچه به او وحی مى‌شود دروغ است و نه پراكنده، پس او از آن كسان نيست كه شيطانها بر آنان نازل مى‌شوند و نه آن كسى كه بر او نازل مى‌شود شيطان است و نه آن قرآنى كه بر او نازل مى‌شود از القاء شيطانها است. ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۸۰، برگرفته از مقاله «اکثریت شیاطین». |